با وجود کوتاه بودن، تاریخچه زیپ بسیار جالب است. بنابراین، بیایید ببینیم که زیپ چه زمانی اختراع شد و چه کسی زیپ را اختراع کرد.
چه کسی زیپ را اختراع کرد؟
یک مهندس سوئدی-آمریکایی به نام گیدئون ساندبک به طور کلی با اختراع زیپ مدرن آنطور که ما می شناسیم اعتبار دارد. او اولین اختراع خود را برای این دستگاه در سال 1909 در آلمان به ثبت رساند، اما تا سال 1917 بود که او حق اختراع دستگاهی به نام “بسته قابل جدا شدن” را دریافت کرد. همانطور که از نام آن پیداست، این زیپ مدرن در اولین طراحی واقعی خود بود.
اما مانند هر اختراع خوب، Sundback زیپ را در خلاء اختراع نکرد. او بر اساس طرح ها و مفاهیم قبلی که منجر به ایده زیپ شد، ساخته شد. خلاصه ای سریع به شرح زیر است:
- در سال 1851، الیاس هاو، مخترع، بست لباسی را ارائه کرد که اساساً یک بند کشی پیچیده بود. با این حال، او بیش از حد مشغول اختراع چرخ خیاطی بود، بنابراین به آن چسبید.
- در سال 1893، Whitcomb Judson نوع پیچیده تری از بست قلاب و حلقه برای کفش ها را توسعه داد. شبیه زیپ به نظر می رسید اما بدون نوار لغزنده برای کشیدن هر دو طرف به هم.
- بین سال‌های 1909 تا 1917، Sundback طراحی زیپ را برای افزایش تعداد دندان‌ها برای ایمن‌تر کردن زیپ‌ها اقتباس کرد.
- در سال 1923، Sundback حقوق خود را به Martin Othmar Winterhalter فروخت که به جای اتصالات و فک، دنده ها و شیارها را اضافه کرد (روش های مختلف برای بستن دو طرف زیپ به هم).
در ابتدا از زیپ ها عمدتاً در کفش ها و کیسه های تنباکو استفاده می شد. این تا حدی به این دلیل است که لباس ها با دکمه یا بند بسته می شدند که اکثر مردم به آن راضی بودند. پس از همه، اگر خراب نیست، آن را تعمیر نکنید!
زیپ چه زمانی اختراع شد؟
زیپ (از لحاظ فنی) در سال 1917 اختراع شد، اما تا سال 1923 اولین بار از این نام استفاده نشد. یک شرکت آمریکایی به نام شرکت BF Goodrich از طرح Sundback روی چکمه ها استفاده کرد و اصطلاح زیپ را ابداع کرد. گودریچ این نام را بر اساس صدایی که یک زیپ در هنگام استفاده از آن ایجاد می کند، انتخاب کرد!
زیپ ها نزدیک به 20 سال به عنوان یک موسسه در تولید کفش باقی ماند تا اینکه در دهه 1930 به لباس های کودکان اضافه شد. کمپین های بازاریابی آنها را به عنوان تقویت کننده استقلال بچه ها عنوان می کردند زیرا به این معنی بود که آنها می توانند خودشان لباس بپوشند. از آنجا، زیپ‌ها به مد بزرگسالان منفجر شد و از شلوار مردانه به عنوان مگس شروع شد و راه خود را به لباس‌های زنانه باز کرد.
جالب اینجاست که در همین زمان بود که ایده یک زیپ کاملا جداکننده مطرح شد. تا به حال از زیپ برای کشیدن دو طرف لباس مانند بستن چکمه ها یا بالا بردن پشت لباس بچه ها استفاده می شد.
زیپ کاملاً جداکننده به فناوری بیشتری نیاز ندارد. زیپ به جای دوختن دندان های متصل به لباس، دارای یک سنجاق درج و جعبه نگهدارنده است. اینها اساساً به شما این امکان را می دهند که هر دو طرف دندان ها را قبل از اجرای نوار لغزنده به سمت بالا تراز کنید.
اولین استفاده واقعی از زیپ جداکننده روی کت ها، به ویژه کت های چرمی بود. این تا حدودی به دلیل تغییرات در مد بود – تا دهه 1920 و بعد از آن، مد غیر رسمی شباهت زیادی به لباس های رسمی داشت. اکثر مردان کت و شلوار و زنان لباس می پوشیدند. شما بدون توجه به کاری که انجام می‌دهید اینها را می‌پوشید، اگرچه بسته به زمان روز و رویداد، تفاوت‌هایی در پارچه‌ها و برش‌ها وجود دارد.
با این حال، از آنجایی که افراد بیشتری به سمت لباس‌های روزمره (مانند شلوار برای زنان و بدون کراوات برای مردان) روی آوردند، زیپ خودش را پیدا کرد. به علاوه، تا زمانی که مردم زیپ را در عمل دیدند، متوجه شدند که دکمه‌ها چقدر وقت‌گیر هستند!
عامل مهم دیگر حق رای زنان بود. لباس‌های بنددار به‌عنوان ظالمانه و غیرضروری دیده می‌شدند – زنان به سمت لباس‌های شلوار و شلوار می‌رفتند. اگرچه این لباس‌ها لزوماً از زیپ استفاده نمی‌کردند، اما این آغاز گرایشی بود که از لباس‌های خفه‌کننده و رسمی دور شد.
